Bazı esnaflar yazmış cama: satışımız toptandır. Tebrik ediyoruz. Doğrusu bu. Ya toptancı ol ya perakendeci ya imalatçı.
İmalatçı ya da toptancı pazar da tezgah açmamalı. Üretici, toptancı, perakendeci üçlü sac ayağı korunmalı. Bu uzun vadede hepimizin lehine. Osmanlı iktisadında paylaşım esastır. 2020 de bir internet satış sitesi 350 milyon koli satış yapmış. Bunu bir ailenin kazanması çözüm değil. Tam istihdama böyle ulaşılmaz. Paylaşım olsa dövizdeki sıkıntılar dahi bu kadar sıkıntı oluşturmaz. Bu konuşulmuyor tv lerde. Maalesef. Osmanlıda bakkal, kömür satamazdı. Onu oduncu satacak. Meyve satamazdı onu manav satacak. Sistem bu idi. Perakende, toplumun can simididir. Perakende holdinglerin nakit ihtiyacını karşıladıkları yerler değildir. KOBİ‘ler istihdamın kahir çoğunluğunu oluşturur. Bir toplumda fabrikacı sınıf hakim olursa gün gelir üç beş patron piyasada fiyatları belirler hale gelir. Liberalizmin sonu baronluktur.
Sultan Abdülmecid iktisat modelinde merkezde KOBİ’ler vardır. Külliyetli üretim yerine atölye tarzı üretim. Yani bir fabrika günde 10.000 ayakkabı üretmesin, 40 atölye günde 250 ayakkabı üretsin.
Bu sayede
1-Sermaye tabana yayılır
2-Fabrikacı sınıf yerine atölyeci sınıf oluşur
3-Olası krizlerde atölye daha çabuk toparlar. Krizlerden sonra yaşananlar bunun delili
4-Bu daha sürdürülebilir
Haşr suresi -7-…(servet) içinizden sadece zenginler arasında dönüp dolaşan bir şey olmasın, diye böyle hükmedilmiştir.
Nasıl ki GDO’lu, hormonlu yiyecekler doğal olanın yerini tutmaz ise, her ne kadar karnı tok tutsa da o lezzeti vermez ise, Allah’ın yasaları ile insî yasaların mukayesesi de öyledir!
Tarihî diziler de iktisadî sistemler, adlî sistemler, mahalle kültürü de anlatılmalı. Sadece siyasete odaklanmak doğru değil. Bir lider kurduğu kurumlarla yâd edilir. Ne kurmuş o işlenmeli. Hâlâ cari mi o sistem ve kurumlar? Önemli olan bu!
İlim, müzakeredir. Elbette analizler farklı olabilir. Farklı fikirleri hakir görmek, alay etmek, onlara hakaret etmek kişinin medenileşme evrimininin tamamlanmadığının alametidir.