İlah, itaat edilen demektir. İnsan kime itaat ediyor ise onun ilahı o’dur.
Heva; arzularımız.
Çağımız bir ihtiras çağı. Tüketim ihtiyacı karşılamaktan bir çılgınlığa dönüştü.
Ev bir barınaktır, araba bir binektir lakin hevasını ilah edinen için bir hava atma aracıdır.
Bin liralık saatte zamanı gösterir bir milyonluk saatte.
İşte tüketimin ihtiyaç karşılamadan hava atmaya dönüşmesi heva’nın ilahlaşması demektir.
En tehlikeli olanı. Yani nefsimiz ne emreder ise onu yapmamız.
Heva’nın ilaha dönüşmesinin alametleri:
- Kişi hak hukuk dinlemez olur
- Para için menfaat için tüm manevi değerleri yok sayar
- İnsan kullanır
- İnsanları menfaati için kullanır işi bitince sırtını döner
- Vefasızdır
- Tüketim ile mutlu olduğunu zanneder
- Hayatta yegane gayesi kazanmaktır ne pahasına olursa olsun
- Bazıları bir müddet sonra hakikati görür ama iş işten geçmiştir. Çünkü etrafında kimse kalmamıştır.
Furkan 43. “Gördün mü o arzularını ilah edineni?”
Kapitalist sistemin hedefi arzularını ilah edinmiş, yaratana değil nefsine kul insandır.
